Onze Gildepastor Franklin De Coninck
Noveengebed
Goede God, door uw Zoon Jezus heeft U veel wonderen verricht:
blinden konden weer zien en lammen lopen, melaatsen genazen en
doven konden weer horen, doden stonden op en aan armen werd de
Blijde Boodschap verkondigd. Ook de apostelen hebben in de naam
van Jezus veel wonderen gedaan.
Leonardus volgde hen na. Hij leefde vanuit de Blijde Boodschap.
Hij stond open voor mensen in nood. Hij hielp hen naar lichaam en ziel.
Vele gevangenen wist hij te bevrijden.
Wij vragen U, hemelse Vader, leer ons de kracht van de voorspraak van de
heilige Leonardus kennen en verleen ons de gunst waarom wij bidden.
( Hier kan de eigen intentie worden genoemd.)
Dit vragen wij U, vertrouwend op de hulp van de heilige Leonardus en
in de naam van Jezus Christus die ons leerde bidden:
Onze Vader...
Beek en Donk maart 2007
St. Leonardus Gilde
Gebedsdienst jaarvergadering 2014
Jaarvergadering Gilde Sint-Leonardus Beek en
Donk
18 januari 2014
Gebedsviering
Lied (Liederen
worden ingezet door gildebroeder Piet Rovers)
Dank U voor deze nieuwe morgen,
dank U voor deze nieuwe dag,
dank U dat ik met vreugd’ en zorgen
bij U komen mag.
Dank U voor alle bloemengeuren,
dank U voor ieder klein geluk,
dank U voor alle held’re kleuren,
dank U voor muziek.
Dank U dat Gij hebt willen spreken,
dank U, Gij hoort een ieders taal,
dank U dat Gij het brood wilt breken
met ons allemaal
Welkom en
kruisteken
Welkom gildebroeders, we beginnen onze jaarvergadering
met gebed.
Wij willen God danken
voor al het goede dat ons in het voorbije jaar ten deel
is gevallen
en wij bidden om zegen
voor het jaar dat nog voor ons open ligt.
De dagen worden weer langer, vooral ’s avonds is dat al
een beetje te merken.
Bidden we,
dat het licht van God in ons komt
en ons verstand verheldert en ons hart verwarmt.
Laten we een ogenblik stil zijn,
als gildebroeder Jan Huijbers de Leonarduskaars
aansteekt
en zeggen wij vooraf:
in de naam van de Vader en de Zoon en heilige Geest.
Amen
De Leonarduskaars
wordt ontstoken (gildebroeder Jan Huybers)
Gebed (Allen)
En laten we samen
bidden…
Goede God, Gij die er voor ons zijt,
van jaar tot jaar, van dag tot dag,
2014 is nog nieuw.
Wat zal het ons brengen?
Wij hopen,
dat er onder ons veel goeds zal ontkiemen,
en dat wij, mocht het ons treffen,
op waardige wijze
tegenslag en verdriet zullen dragen.
Dat vragen wij als gildebroeders ,
op voorspraak van Leonardus,
onze patroonheilige. Amen
Lezing uit het
boek Prediker (3, 1-8, gildebroeder Frans Meulensteen)
Alles heeft zijn uur, alle
dingen onder de hemel hebben hun tijd. Er is een tijd om te baren en een tijd
om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om wat geplant is te oogsten.
Een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om af te breken en een
tijd om op te bouwen. Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd
om te rouwen en een tijd om te dansen. Een tijd om stenen weg te gooien en een
tijd om stenen te verzamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om van
omhelzen af te zien. Een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen, een
tijd om te bewaren en een tijd om weg te doen. Een tijd om stuk te scheuren en
een tijd om te herstellen, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken.
Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd voor oorlog en een
tijd voor vrede.
Lied
Nu gaan de bloemen nog dood.
Nu gaat de zon nog onder.
Nooit gebeurt er een wonder,
niemand kan zonder brood.
Refrein
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Nu heb je nooit genoeg.
Nu blijf je steeds iets missen
en in het ongewisse
of je ooit krijgt wat je vroeg Refrein
Daar is geen zon en geen maan.
Daar zal God ons verlichten.
Daar zullen alle gezichten
vol van zijn heerlijkheid staan Refrein
Lezing uit het
evangelie volgens Marcus (4,26-29, gildebroeder Tijn van der Bruggen)
Het gaat met het Rijk Gods als
met een man die zijn land bezaait; hij slaapt en staat op, ’s nachts en
overdag, en onderwijl kiemt het zaad en schiet op, maar hij weet niet hoe. Uit
eigen kracht brengt de aarde vruchten voort, eerst de groene halm, dan de aar,
dan het volgroeide graan in de aar. Zodra de vrucht het toelaat, slaat hij er
de sikkel in, want het is tijd voor de oogst.
Overweging
Het is vandaag alweer de achttiende dag van
het nieuwe jaar 2014. Twee weken geleden ontmoetten wij elkaar met vrienden en
bekenden voor een nieuwjaarsbijeenkomst op Het Wipke, met veel gezelligheid,
een glaasje en ouderwets lekkere snert met roggebrood. En voor je het weet,
begint het nieuwe jaar zijn nieuwheid al een beetje te verliezen.
Tijd: we leven erin, we kunnen niet zonder,
als onze tijd ophoudt sterven we. Dan is onze tijd voorbij.
Veel mensen klagen dat ze tijd tekort
komen, dat een week, een vakantieperiode, een jaar veel te vlug voorbij is
gegaan. Zelfs mensen van het seniorenkoor die ik wekelijks zie, klagen erover
dat de tijd voorbij vliegt, terwijl ze toch alle tijd van de wereld zouden
moeten hebben, denk je.
Jonge mensen met kleine kinderen, moeten
met hun tijd woekeren. Elke dag vroeg opstaan, met de kinderen de badkamer in,
aankleden, ontbijten. Kinderen naar het kindcentrum brengen of naar een
oppasmoeder en dan naar het werk. De vader naar het zijne, de moeder naar het
hare. Tijdens de middagpauze nog wat boodschappen doen. Na vijf uur gauw naar
huis, vaak in de file zitten, kinderen ophalen, eten koken, nog een spelletje,
een verhaaltje voor het slapen, dan nog even languit op de bank, wat tv kijken,
maar toch vroeg naar bed, want morgen weer vroeg op.
Maar over de wijze waarop mensen hun tijd
gebruiken en beleven kan nog zo veel meer worden gezegd. Ieder kan er zijn
eigen verhaal bij vertellen. Maar al dat slaven en draven wat mensen elke dag
weer doen of niet doen, omdat ze gedwongen stilzitten, door werkloosheid of
ziekte, een ongeluk, het kan op een gebed zonder eind lijken, een eindeloze
worst, plat gezegd. Wat is de zin van al ons menselijk gedoe? Ik denk, dat de
lezing uit het boek Prediker van meer dan twee duizend jaar geleden, herkenning
bij ons kan oproepen en ons doen verzuchten dat er in al die eeuwen nog niet
veel is veranderd. En dit is het voor ons, mensen, hiermee zullen we het moeten
doen, lijkt Prediker te willen zeggen.
Jezus heeft vandaag ook een verhaal voor
ons, het is niet lang, Hij heeft het verteld aan de mensen van zijn tijd. Ook
al lang geleden, maar nog heel herkenbaar. Het gaat over een boer die hard
werkt: ploegen, eggen, zaaien en afwachten hoe de oogst zal uitvallen. Het werk
van de boer kan niet gemist worden en het is maar goed dat hij het gedaan
heeft, maar waar komt de groeikracht van dat zaad vandaan? Zomaar komen de
groene sprietjes op bij de eerste lentezon. Hij begrijpt er niets van, hij gaat
naar bed en hij staat op, en hij snapt het niet, maar de aarde is zo
vruchtbaar, de natuur zo sterk, kijk eens hoe het gewas op de akker zich
onweerstaanbaar ontwikkelt: eerst de groene halm, dan de aar, dan het volgroeide
graan in de aar. Als ik mijn ogen sluit bij deze woorden van Jezus dan is het
net of ik naar een mooie opname uit een natuurfilm zit te kijken. En wat een
vreugde als de tijd voor de oogst is aangebroken, dan slaat de boer
onmiddellijk de sikkel in het rijpe koren.
Heel subtiel vertelt Jezus ons, dat we
vertrouwen mogen hebben ook al zien we het in ons leven soms niet zitten, zijn
we gefrustreerd, teleurgesteld, uitgeblust: we mogen vertrouwen op de oerkracht
die ons draagt, die ons nooit in de steek laat en die ons brengen zal naar iets
waar we voorlopig allen nog maar van kunnen dromen, maar we moeten wel
meehelpen, zoals die boer. Amen
Voorbede (gildebroeder André van Nunen)
Jezus,
en velen in zijn voetspoor,
zoals onze patroonheilige Leonardus,
namen het op voor onderdrukte en kleingehouden mensen.
Bidden wij om mensen zoals zij voor de wereld van vandaag
en morgen…
Voor mensen die moeten leven onder dwang en dictatuur:
dat er steeds weer mensen opstaan die zich verzetten
tegen dit onrecht,
zoals ooit Leonardus deed en in onze tijd Nelson Mandela,
dat er onder ons voorgangers naar vrijheid en vrede mogen
zijn.
Laat ons zingend bidden….
Voor mensen die,
bedacht op eigen welzijn,
anderen aan hun lot overlaten:
dat zij zich bekeren,
en in woord en daad
vruchtbaar worden voor de wereld …
Laat ons zingend bidden….
Voor ons, hier samengekomen:
dat Jezus’ verhaal van het stil kiemende graan
ons mag aanspreken,
dat zijn geest over ons vaardig mag worden,
opdat ook wij brood en vrede, licht en liefde delen met
velen…
Laat ons zingend bidden….
Voor hen die ons dierbaar zijn,
voor de zieken onder ons,
voor gildebroeder Frans,
dat we hem en zijn gezin nabij en tot steun mogen zijn,
(Er wordt een kaarsje voor Frans aangestoken)
voor onze overleden gildebroeders en gildezusters
vandaag in het bijzonder voor Rieky Huijbregts
dat ze nu thuis mogen zijn bij God,
voor onze gildebroeder Cees,
dat hij troost en kracht mag ondervinden om toch weer
verder te gaan.
Laat ons zingend bidden….
Maak vruchtbaar, God,
allen die zich aan U toevertrouwen.
Vervul ons allen van de gezindheid die in Jezus was,
opdat wij, zoals Hij,
mensen voor mensen worden.
Amen
Onze Vader
Wees gegroet
Vredeswens
Tot verbondenheid en vrede roept Jezus ons
samen.
Hij biedt ons zijn vrede aan.
“Mijn vrede laat ik jullie na”,
sprak Hij tot zijn vrienden,
“mijn vrede geef ik jullie”.
Zijn vrede mogen wij elkaar van harte
toewensen.
Laten wij elkaar een teken van vriendschap
en vrede geven.
Slotgedachte (gildebroeder Geert-Jan van Rixtel Bzn)
Groeien is kunnen leven met onzekerheden, naar anderen toe
gaan zonder vooroordelen, delen, ontvangen en geven, er zijn zonder te eisen,
je in vrijheid binden, kiezen voor datgene wat mensen meer mens maakt.
Zending en zegen
Waar mensen gaan delen, wordt de wereld nieuw.
Zo wordt Gods droom de onze,
ontkiemt het zaad op onze akkers,
nog voor wij het beseffen.
Moge Hij ons daartoe zegenen,
in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.
Amen
En gaan wij na het Leonarduslied heen in vrede
Sint Leonarduslied
Leonardus, u
ter ere,
klinke luid
ons jubellied!
Trouwe
dienaar van den Heere,
neen, gij smaadt ons zangen niet.
(2x)
Refrein:
O,
Leonardus,
aanhoor ons
lofgedicht.
Uw beeld zij
ons een licht,
dat ons ten
hemel richt
Lange jaren,
honderdtallen,
hield de
Donk Sint Leendert hoog.
’t Volk, dat
u te voet kwam vallen,
hief gelovig
‘t hart omhoog. (2x)
Refrein
Leonardus,
schutspatrone,
geef dat wij u hier beneen
Trouw
vereren en Gods Zone
loven door al d’ eeuwen heen. (2x)
Refrein
Laatst bewerkt op 19 januari 2014, 18:54. Geplaatst op 19 januari 2014, 18:32.Volgende »« Vorige
Gebedsdienst jaarvergadering 2014
Jaarvergadering Gilde Sint-Leonardus Beek en Donk
18 januari 2014
Gebedsviering
Lied (Liederen worden ingezet door gildebroeder Piet Rovers)
Dank U voor deze nieuwe morgen,
dank U voor deze nieuwe dag,
dank U dat ik met vreugd’ en zorgen
bij U komen mag.
Dank U voor alle bloemengeuren,
dank U voor ieder klein geluk,
dank U voor alle held’re kleuren,
dank U voor muziek.
Dank U dat Gij hebt willen spreken,
dank U, Gij hoort een ieders taal,
dank U dat Gij het brood wilt breken
met ons allemaal
Welkom en kruisteken
Welkom gildebroeders, we beginnen onze jaarvergadering met gebed.
Wij willen God danken
voor al het goede dat ons in het voorbije jaar ten deel is gevallen
en wij bidden om zegen
voor het jaar dat nog voor ons open ligt.
De dagen worden weer langer, vooral ’s avonds is dat al een beetje te merken.
Bidden we,
dat het licht van God in ons komt
en ons verstand verheldert en ons hart verwarmt.
Laten we een ogenblik stil zijn,
als gildebroeder Jan Huijbers de Leonarduskaars aansteekt
en zeggen wij vooraf:
in de naam van de Vader en de Zoon en heilige Geest.
Amen
De Leonarduskaars wordt ontstoken (gildebroeder Jan Huybers)
Gebed (Allen)
En laten we samen bidden…
Goede God, Gij die er voor ons zijt,
van jaar tot jaar, van dag tot dag,
2014 is nog nieuw.
Wat zal het ons brengen?
Wij hopen,
dat er onder ons veel goeds zal ontkiemen,
en dat wij, mocht het ons treffen,
op waardige wijze
tegenslag en verdriet zullen dragen.
Dat vragen wij als gildebroeders ,
op voorspraak van Leonardus,
onze patroonheilige. Amen
Lezing uit het boek Prediker (3, 1-8, gildebroeder Frans Meulensteen)
Alles heeft zijn uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd. Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om wat geplant is te oogsten. Een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen. Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen. Een tijd om stenen weg te gooien en een tijd om stenen te verzamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om van omhelzen af te zien. Een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te doen. Een tijd om stuk te scheuren en een tijd om te herstellen, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken. Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd voor oorlog en een tijd voor vrede.
Lied
Nu gaan de bloemen nog dood.
Nu gaat de zon nog onder.
Nooit gebeurt er een wonder,
niemand kan zonder brood.
Refrein
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Nu heb je nooit genoeg.
Nu blijf je steeds iets missen
en in het ongewisse
of je ooit krijgt wat je vroeg Refrein
Daar is geen zon en geen maan.
Daar zal God ons verlichten.
Daar zullen alle gezichten
vol van zijn heerlijkheid staan Refrein
Lezing uit het evangelie volgens Marcus (4,26-29, gildebroeder Tijn van der Bruggen)
Het gaat met het Rijk Gods als met een man die zijn land bezaait; hij slaapt en staat op, ’s nachts en overdag, en onderwijl kiemt het zaad en schiet op, maar hij weet niet hoe. Uit eigen kracht brengt de aarde vruchten voort, eerst de groene halm, dan de aar, dan het volgroeide graan in de aar. Zodra de vrucht het toelaat, slaat hij er de sikkel in, want het is tijd voor de oogst.
Overweging
Het is vandaag alweer de achttiende dag van het nieuwe jaar 2014. Twee weken geleden ontmoetten wij elkaar met vrienden en bekenden voor een nieuwjaarsbijeenkomst op Het Wipke, met veel gezelligheid, een glaasje en ouderwets lekkere snert met roggebrood. En voor je het weet, begint het nieuwe jaar zijn nieuwheid al een beetje te verliezen.
Tijd: we leven erin, we kunnen niet zonder, als onze tijd ophoudt sterven we. Dan is onze tijd voorbij.
Veel mensen klagen dat ze tijd tekort komen, dat een week, een vakantieperiode, een jaar veel te vlug voorbij is gegaan. Zelfs mensen van het seniorenkoor die ik wekelijks zie, klagen erover dat de tijd voorbij vliegt, terwijl ze toch alle tijd van de wereld zouden moeten hebben, denk je.
Jonge mensen met kleine kinderen, moeten met hun tijd woekeren. Elke dag vroeg opstaan, met de kinderen de badkamer in, aankleden, ontbijten. Kinderen naar het kindcentrum brengen of naar een oppasmoeder en dan naar het werk. De vader naar het zijne, de moeder naar het hare. Tijdens de middagpauze nog wat boodschappen doen. Na vijf uur gauw naar huis, vaak in de file zitten, kinderen ophalen, eten koken, nog een spelletje, een verhaaltje voor het slapen, dan nog even languit op de bank, wat tv kijken, maar toch vroeg naar bed, want morgen weer vroeg op.
Maar over de wijze waarop mensen hun tijd gebruiken en beleven kan nog zo veel meer worden gezegd. Ieder kan er zijn eigen verhaal bij vertellen. Maar al dat slaven en draven wat mensen elke dag weer doen of niet doen, omdat ze gedwongen stilzitten, door werkloosheid of ziekte, een ongeluk, het kan op een gebed zonder eind lijken, een eindeloze worst, plat gezegd. Wat is de zin van al ons menselijk gedoe? Ik denk, dat de lezing uit het boek Prediker van meer dan twee duizend jaar geleden, herkenning bij ons kan oproepen en ons doen verzuchten dat er in al die eeuwen nog niet veel is veranderd. En dit is het voor ons, mensen, hiermee zullen we het moeten doen, lijkt Prediker te willen zeggen.
Jezus heeft vandaag ook een verhaal voor ons, het is niet lang, Hij heeft het verteld aan de mensen van zijn tijd. Ook al lang geleden, maar nog heel herkenbaar. Het gaat over een boer die hard werkt: ploegen, eggen, zaaien en afwachten hoe de oogst zal uitvallen. Het werk van de boer kan niet gemist worden en het is maar goed dat hij het gedaan heeft, maar waar komt de groeikracht van dat zaad vandaan? Zomaar komen de groene sprietjes op bij de eerste lentezon. Hij begrijpt er niets van, hij gaat naar bed en hij staat op, en hij snapt het niet, maar de aarde is zo vruchtbaar, de natuur zo sterk, kijk eens hoe het gewas op de akker zich onweerstaanbaar ontwikkelt: eerst de groene halm, dan de aar, dan het volgroeide graan in de aar. Als ik mijn ogen sluit bij deze woorden van Jezus dan is het net of ik naar een mooie opname uit een natuurfilm zit te kijken. En wat een vreugde als de tijd voor de oogst is aangebroken, dan slaat de boer onmiddellijk de sikkel in het rijpe koren.
Heel subtiel vertelt Jezus ons, dat we vertrouwen mogen hebben ook al zien we het in ons leven soms niet zitten, zijn we gefrustreerd, teleurgesteld, uitgeblust: we mogen vertrouwen op de oerkracht die ons draagt, die ons nooit in de steek laat en die ons brengen zal naar iets waar we voorlopig allen nog maar van kunnen dromen, maar we moeten wel meehelpen, zoals die boer. Amen
Voorbede (gildebroeder André van Nunen)
Jezus,
en velen in zijn voetspoor,
zoals onze patroonheilige Leonardus,
namen het op voor onderdrukte en kleingehouden mensen.
Bidden wij om mensen zoals zij voor de wereld van vandaag en morgen…
Voor mensen die moeten leven onder dwang en dictatuur:
dat er steeds weer mensen opstaan die zich verzetten tegen dit onrecht,
zoals ooit Leonardus deed en in onze tijd Nelson Mandela,
dat er onder ons voorgangers naar vrijheid en vrede mogen zijn.
Laat ons zingend bidden….
Voor mensen die,
bedacht op eigen welzijn,
anderen aan hun lot overlaten:
dat zij zich bekeren,
en in woord en daad
vruchtbaar worden voor de wereld …
Laat ons zingend bidden….
Voor ons, hier samengekomen:
dat Jezus’ verhaal van het stil kiemende graan
ons mag aanspreken,
dat zijn geest over ons vaardig mag worden,
opdat ook wij brood en vrede, licht en liefde delen met velen…
Laat ons zingend bidden….
Voor hen die ons dierbaar zijn,
voor de zieken onder ons,
voor gildebroeder Frans,
dat we hem en zijn gezin nabij en tot steun mogen zijn,
(Er wordt een kaarsje voor Frans aangestoken)
voor onze overleden gildebroeders en gildezusters
vandaag in het bijzonder voor Rieky Huijbregts
dat ze nu thuis mogen zijn bij God,
voor onze gildebroeder Cees,
dat hij troost en kracht mag ondervinden om toch weer verder te gaan.
Laat ons zingend bidden….
Maak vruchtbaar, God,
allen die zich aan U toevertrouwen.
Vervul ons allen van de gezindheid die in Jezus was,
opdat wij, zoals Hij,
mensen voor mensen worden.
Amen
Onze Vader
Wees gegroet
Vredeswens
Tot verbondenheid en vrede roept Jezus ons samen.
Hij biedt ons zijn vrede aan.
“Mijn vrede laat ik jullie na”,
sprak Hij tot zijn vrienden,
“mijn vrede geef ik jullie”.
Zijn vrede mogen wij elkaar van harte toewensen.
Laten wij elkaar een teken van vriendschap en vrede geven.
Slotgedachte (gildebroeder Geert-Jan van Rixtel Bzn)
Groeien is kunnen leven met onzekerheden, naar anderen toe gaan zonder vooroordelen, delen, ontvangen en geven, er zijn zonder te eisen, je in vrijheid binden, kiezen voor datgene wat mensen meer mens maakt.
Zending en zegen
Waar mensen gaan delen, wordt de wereld nieuw.
Zo wordt Gods droom de onze,
ontkiemt het zaad op onze akkers,
nog voor wij het beseffen.
Moge Hij ons daartoe zegenen,
in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.
Amen
En gaan wij na het Leonarduslied heen in vrede
Sint Leonarduslied
Leonardus, u ter ere,
klinke luid ons jubellied!
Trouwe dienaar van den Heere,
neen, gij smaadt ons zangen niet. (2x)
Refrein:
O, Leonardus,
aanhoor ons lofgedicht.
Uw beeld zij ons een licht,
dat ons ten hemel richt
Lange jaren, honderdtallen,
hield de Donk Sint Leendert hoog.
’t Volk, dat u te voet kwam vallen,
hief gelovig ‘t hart omhoog. (2x)
Refrein
Leonardus,
schutspatrone,
geef dat wij u hier beneen
Trouw
vereren en Gods Zone
loven door al d’ eeuwen heen. (2x)
Refrein
Laatst bewerkt op 19 januari 2014, 18:54. Geplaatst op 19 januari 2014, 18:32.